Ευτυχία είναι η ψυχική πληρότητα που προέρχεται από την εκπλήρωση των επιθυμιών και την επιτυχία των στόχων μας. Πρόκειται για μία υποκειμενική αίσθηση, που όμως περιέχει κάποια στοιχεία που θα αναφέρουμε παρακάτω:
- Αγάπη για τον εαυτό μου. Η αληθινή αγάπη για τον εαυτό μας συνεπάγεται μία βαθιά εκτίμηση και αποδοχή η οποία με συντροφεύει σε λάθη και σωστά, σε επιτυχίες και αποτυχίες.
- Δημιουργία υγιών δεσμών. Δημιουργούμε, υποστηρίζουμε, συντροφεύουμε. Ως κοινωνικά όντα, η ανάγκη μας να συνάπτουμε σχέσεις είναι έμφυτη. Ερχόμενοι στον κόσμο, ήδη από την στιγμή της γέννησης, συνδεόμαστε. Η δημιουργία οικείων σχέσεων προϋποθέτει την αγάπη για τον ίδιο μας τον εαυτό και στην συνέχεια την αγάπη και την προσφορά που είμαστε ικανοί να δώσουμε.
- Οραματισμός στόχων για το μέλλον. Τι θα συμβεί εάν σταματήσω να προσδοκώ; Οι σκέψεις που με γεφυρώνουν με το μέλλον, όσο κοντινό ή μακρινό κι αν είναι, μου δίνουν δύναμη και πίστη. Το νόημα της ζωής είναι η προσδοκία μου για τη στιγμή και για το καλύτερο που έρχεται.
- Ειλικρίνεια. Το να μιλάω με αλήθειες, τόσο στον εαυτό μου, όσο και στους γύρω μου με κάνει αυθεντικό, με φέρνει πιο κοντά στην ψυχική ηρεμία και αποτελεί τη βάση των υγιών δεσμών.
- Επαρκής ύπνος. Έρευνες έχουν δείξει ότι ο ύπνος είναι ένα από τα σπουδαιότερα κλειδιά της υγείας και της ευδαιμονίας.
- Ενεργητική ακρόαση και ενσυναίσθηση. Η δεκτικότητα απέναντι στο διαφορετικό και η αίσθηση ότι ποτέ δεν είναι αργά να ακούσουμε, να μάθουμε και να κατανοήσουμε κάτι, μας κρατάει ζωντανούς και ευτυχισμένους.
- Ευγνωμοσύνη. Ποια ήταν η τελευταία φορά που στο τέλος της μέρας αναλογιστήκαμε ένα συμβάν για το οποίο είμαστε ευγνώμονες; Τείνουμε να αγνοούμε απλές καθημερινές συνήθειες, να τις θεωρούμε δεδομένες και αδιάφορες και συχνά, όταν απουσιάσει κάτι, θα αντιληφθούμε την αληθινή του αξία.
Λαμβάνοντας υπόψιν τα παραπάνω, η ανθρώπινη ευτυχία φαντάζει απλή και ταυτοχρόνως σύνθετη. Σε έναν ιδανικό κόσμο η παιδεία θα προσέφερε μαθήματα που θα δημιουργούσαν «δυνατούς» επικοινωνιακά ανθρώπους, ικανούς (όχι τέλειους) γονείς και θα ενίσχυαν τον σεβασμό στις διαπροσωπικές σχέσεις. Το αποτέλεσμα θα ήταν δυνατές ανθρώπινες σχέσεις και κατ’ επέκταση πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι.
Οι ανθρώπινες σχέσεις προϋποθέτουν υπομονή, αποδοχή, επικοινωνία, μα πάνω απ’ όλα ξεκινάμε από την αγάπη για τον ίδιο μας τον εαυτό. Κλείνοντας, όπως είχε πει και ο αρχαίος Έλληνας Φιλόσοφος Αριστοτέλης «Η ευτυχία καθενός εξαρτάται μόνο από τον εαυτό του».
Δήμητρα Καρυοφύλλη
Κλινική Ψυχολόγος
Επιστημονική Συνεργάτις Ι.Ψ.Σ.Υ.