Θα έλεγε κανείς πως στις Ελληνικές οικογένειες, αποτελεί συχνό φαινόμενο και τρανταχτή παράδοση, που μεταφέρεται από γενιά σε γενιά, η σχέση με τα πεθερικά να διεισδύει σαν εμπόδιο στο γάμο.
Μία γυναίκα 34 ετών, παντρεμένη 2 χρόνια με το συνομήλικο σύζυγό της καλεί στη Συμβουλευτική μας Γραμμή αγανακτισμένη, εκφράζοντας πως η πεθερά της εμπλέκεται συνεχώς στο γάμο τους. Ασκεί επανειλημμένα κριτική, θέλει να έχει λόγο για όλα, για τον προσωπικό χρόνο του ζευγαριού, για το φαγητό τους, για την καθαριότητα του σπιτιού. Ως αποτέλεσμα, ενώ περιγράφει μία σχέση με καλή επικοινωνία και σεξουαλική ζωή μεταξύ τους, αρκετά συχνά το τελευταίο τρίμηνο έχουν εντάσεις και καβγάδες με αποκλειστική αιτία τη σχέση με την πεθερά της.
Ποιοι παράγοντες οδηγούν σε μία τέτοια συνθήκη;
Η σχέση εξάρτησης γονιού-παιδιού εξελίσσεται και στην ενήλικη ζωή, ακόμη και όταν το παιδί, όχι μόνο δεν είναι παιδί, αλλά έχει αποκτήσει την δική του οικογένεια. Η δημιουργία οικογένειας, από μόνη της δεν δύναται να αλλάξει τις συνήθειες και το σχετίζεσθαι χρόνων και υπεύθυνος δεν είναι μόνο ο γονιός, αλλά και το παιδί, που συχνά συντηρεί αυτή την υπερεμπλοκή, δείχνοντας εξαιρετική ανοχή.
Ο λόγος;
Τα όρια που δεν θέτει. Αν ο ίδιος δεν αλλάξει συμπεριφορά, εκφράζοντας με σαφήνεια περιορισμούς, διεκδικώντας την γνώμη και την ανεξαρτησία του, τότε η κατάσταση θα παραμένει πάντοτε η ίδια. Συχνά, ο γονέας, ιδιαίτερα η μητέρα αισθάνεται ότι απειλείται, καθώς κάποιος άλλος άνθρωπος «έχει» το παιδί της.
Η λύση;
- Οι αποφάσεις αφορούν εμάς ως ζευγάρι: Πρέπει πάντοτε, αποκλειστικά και αδιαπραγμάτευτα να παίρνονται από εμάς τους δύο!
- Η οριοθέτηση του χώρου: Το σπίτι μας να είναι ευδιάκριτα δικό μας, χωρίς να επιτρέπει την απροειδοποίητη εισβολή τρίτων, ακόμη κι αν αυτοί είναι οι γονείς μας.
- Η αγάπη είναι αλλιώς: Χωρίς παρεξηγήσεις, όλο αυτό δεν αφορά την υπέρμετρη αγάπη που έχει ένας γονέας για το παιδί του. Η έκφραση του γονικού ενδιαφέροντος είναι κάτι τελείως διαφορετικό και καθόλου κατακριτέο όταν βρίσκεται μέσα σε υγιή όρια, τα οποία δεν επιτρέπουν την επίκριση, επιβολή και παρέμβαση.
- Μιλάμε ανοιχτά: Η σύζυγος είναι σημαντικό να κάνει μία ανοιχτή συζήτηση εξηγώντας τους λόγους που αισθάνεται πιεσμένη και ενοχλημένη, με ευγένεια και σεβασμό προς την πεθερά της, καθώς πρέπει πάντοτε να θυμάται ότι πρόκειται για σημαντικό πρόσωπο του συζύγου της, οπότε οι κατηγορίες δεν θα έχουν αποτέλεσμα.
Αλλάζοντας εμείς οι ίδιοι, στη συνέχεια θα λαμβάνουμε και διαφορετικές αντιδράσεις από το περιβάλλον μας. Ο διάλογος είναι το πρώτο βήμα που μπορεί να ανοίξει την πύλη της αλλαγής.
Δήμητρα Καρυοφύλλη
Κλινική Ψυχολόγος
Επιστημονική Συνεργάτις Ι.Ψ.Σ.Υ.