Αν υπολογίσουμε ότι, από τα άτομα που βρίσκονται σε σχέση, συμπεριλαμβανομένου άνδρες, αλλά και γυναίκες, περίπου το 50% παγκοσμίως και το 70% στην Ελλάδα απάτα, τότε σκέψου πόσες πολλές είναι οι πιθανότητες να είσαι εσύ το τρίτο πρόσωπο. Τι συμβαίνει, λοιπόν, αν είμαι το τρίτο πρόσωπο στη σχέση;
Το έχουν ζήσει πολλοί περισσότεροι, απ’ όσους τολμούν να το παραδεχτούν. Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι γιατί στους περισσότερους το τρίτο πρόσωπο έχει διαστάσεις αδίστακτου και ανήθικου ατόμου, προκαλώντας αποστροφή και περιέργεια ταυτόχρονα.
Πώς νιώθει, λοιπόν, κάποιος – κάποια που βρίσκεται στη θέση του τρίτου αυτού προσώπου;
Πολλές φορές έχουν βρεθεί στη ζωή ενός ζευγαριού, είτε εν αγνοία τους, είτε εν γνώσει τους.
Οι μεν πρώτοι, ίσως και να μη μάθουν ποτέ πως ήταν μια παράλληλη σχέση, καθώς θα τελειώσει απρόσμενα, όπως άρχισε, ή θα το διαπιστώσουν συνήθως από μια «λάθος» κίνηση, που θα ξεφύγει από το «τέλεια οργανωμένο κόλπο» του άλλου. Το συναίσθημα που επικρατεί όταν και αν το συνειδητοποιήσουν είναι έντονη θλίψη, θυμός και αυτοματαίωση.
Από την άλλη όμως πλευρά, οι άνθρωποι που είναι το τρίτο πρόσωπο μέσα σε μία σχέση και το γνωρίζουν είναι ένα πολύ μεγάλο κεφάλαιο με πληθώρα συναισθημάτων και αντιδράσεων. Παλεύουν μεταξύ του θύτη και θύματος σ’ αυτή τη σχέση.
Η βασική σκέψη, που φαίνεται να επικρατεί σε αυτές της περιπτώσεις και ιδιαίτερα όταν μια γυναικά είναι το τρίτο πρόσωπό είναι: “Θα αφήσει την σχέση του για έμενα!”. Θα πρέπει να επισημανθεί ότι αυτό δεν είναι πάρα μόνο ψεύτικες ελπίδες. Είτε θέλει συνειδητά να μας πληγώσει, είτε όχι, το σίγουρο είναι ότι βρισκόμαστε διαρκώς σε μια κατάσταση πόνου.
Στο μεταξύ, υπάρχουν πολλές γυναίκες που φοβούνται να μπουν σε μια κανονική σχέση με τα πάνω και τα κάτω της κι έτσι προτιμούν τον εύκολο – όπως τον θεωρούν, τουλάχιστον – δρόμο: Κάποιον που έχει ήδη σύντροφο.
Πώς μπορεί να νιώθουν μέσα σε μια τέτοιου είδους κατάσταση;
Υπάρχει μεγάλος κίνδυνος η κατάσταση αυτή να σου δημιουργήσει ανασφάλεια και να νιώθεις ότι δεν είσαι άξιος και σημαντικός. Μπαίνεις σε μια ψυχοφθόρα διαδικασία, η οποία αργά ή γρήγορα σε φθείρει σε σημείο ανησυχητικό.
Είσαι ερωτευμένος, αλλά δεν μπορείς να το μοιραστείς. Συμβιβάζεσαι με «κλεμμένες στιγμές». Αυτό είναι δύσκολο και απογοητευτικό, γιατί σε αφήνει να αισθάνεσαι ότι προσπαθείς να καλύψεις τις στιγμές, που δεν έχετε μέσα στις ελάχιστες που έχετε.
Από την άλλη, το να έχεις αυτή την υπέροχη, έντονη σχέση, χωρίς τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις μιας κανονικής σχέσης, ακούγεται φανταστικό και σε κάνει να νιώθεις ελεύθερος και ανεξάρτητος, όμως, αν πραγματικά ήσουν έτοιμος να νιώσεις τον ερωτά, ίσως να ήταν ξεκάθαρο στα μάτια σου και δεν θα έμενες σε μια σχέση που δεν έχεις τον άλλο 100% μαζί σου.
Ίσως, λοιπόν, να ψάξεις λίγο καλύτερα μέσα σου, εσύ που διαλέγεις συνειδητά να είσαι το τρίτο πρόσωπο, γιατί καταλήγεις να το «αποδέχεσαι»;
Το 85% των αντρών επιστρέφουν στο γάμο τους, και μόνο το 3% αυτών που χώρισαν παντρεύτηκαν την εξωσυζυγική τους σχέση. Παρόλα αυτά το θέμα του τρίτου ατόμου όταν δεν είσαι εσύ μέσα στο τρίγωνο είναι ένα θέμα φιλοσοφικής θεώρησης από ηθικής πλευράς.
Ίριδα Παπασταθοπούλου
Ψυχολόγος MSc in Psychosexual Therapy
Επιστημονική Συνεργάτις Ι.Ψ.Σ.Υ