Είναι κανείς άραγε πραγματικά μονογαμικός στις μέρες μας; Αν δούμε το ζήτημα από τη σκοπιά του σύγχρονου τρόπου ζωής, θα συνειδητοποιήσουμε, ότι ο άνθρωπος σήμερα δουλεύει πολύ περισσότερες ώρες και ταξιδεύει με πολύ μεγαλύτερη συχνότητα από ό,τι παλαιότερα, με αποτέλεσμα να απουσιάζει όλο και πιο πολύ από το «πλευρό» της συντροφικής σχέσης του, την ίδια στιγμή, που και οι προκλήσεις για τη γνωριμία νέων εραστών μέσω του διαδικτύου, συνεχώς πολλαπλασιάζονται.
Σύμφωνα με στοιχεία του Αμερικανικού Συνδέσμου για το Γάμο και την Οικογενειακή Θεραπεία (American Association for Marriage and Family Therapy), η απιστία αποτελεί μία από τις βασικότερες αιτίες διάλυσης των σύγχρονων σχέσεων και μπορεί να εμφανιστεί, τόσο όταν δύο σύντροφοι αντιμετωπίζουν προβλήματα, όσο όταν δηλώνουν ευτυχισμένοι και ικανοποιημένοι ο ένας από τον άλλο. Ορισμένες από τις πιο συνηθισμένες αιτίες, που οδηγούν έναν σύντροφο στην απιστία είναι οι ακόλουθες:
- Η σεξουαλική παραμέληση: Αρκετά συχνά, η απιστία εμφανίζεται ως το αποτέλεσμα της σεξουαλικής μονοτονίας και «στέρησης», που βιώνει κάποιος στο εσωτερικό της σχέσης του. Ωστόσο, η συχνότητα της σεξουαλικής απιστίας διαδραματίζει σπουδαίο ρόλο και είναι ενδεικτική της ποιότητας της κυρίαρχης σχέσης κάποιου, καθώς είναι διαφορετικό ένας σύντροφος να υποκύψει σε μία ευκαιριακή σεξουαλική πρόκληση για ένα βράδυ – η οποία μάλιστα μπορεί να λειτουργήσει και ως ανανεωτικός παράγοντας για το ζευγάρι – και είναι άλλο κάποιος να αναζητά και να δημιουργεί συνεχώς παράλληλους ερωτικούς δεσμούς, ενώ βρίσκεται σε σχέση.
- Η ανάγκη για συναισθηματική επαφή: Συχνά είναι πιο εύκολο για κάποιον που νιώθει συναισθηματικά παραμελημένος μέσα στη σχέση του να αναζητήσει την αγάπη και τη φροντίδα που του λείπει σε ένα νέο πρόσωπο – μέσω της επικοινωνίας και όχι απαραίτητα μέσω της σεξουαλικής επαφής – παρά να έρθει σε σύγκρουση με τον σύντροφό του και να πάρει το ρίσκο της διάλυσης της μόνιμης σχέσης του.
- Χαμηλή αυτοεκτίμηση και ανασφάλεια: Υπάρχουν σύντροφοι που εξαπατούν σεξουαλικά ή διατηρούν την επικοινωνία τους με τρίτα πρόσωπα, επειδή στην πραγματικότητα φοβούνται μήπως κάποια στιγμή εξαπατηθούν ή εγκαταλειφθούν από τη συντροφική σχέση τους και βιώσουν την μοναξιά και την απόρριψη.
Τι λένε οι έρευνες;
- Σύμφωνα, με επίσημη έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Journal of Marital and Family Therapy» περίπου το 74% των ανδρών και το 68% των γυναικών δήλωσαν, ότι θα έμπαιναν στον πειρασμό να απατήσουν τον σύντροφό τους, αν βεβαιώνονταν ότι δεν πρόκειται να τους ανακαλύψει ποτέ.
- Παρόλο που τα ακριβή δεδομένα παραμένουν κάπως ασαφή, πιο πρόσφατες έρευνες στο Ηνωμένο Βασίλειο και τις ΗΠΑ δείχνουν, ότι περίπου το 30% των γυναικών και το 40% των ανδρών, έχει εμπλακεί σε κάποιο ερωτικό ειδύλλιο, ενώ βρίσκονταν σε σχέση.
- Συγχρόνως, νέα στοιχεία δείχνουν, ότι περίπου οι μισοί γάμοι παγκοσμίως, οδηγούνται σήμερα σε διάλυση και ότι σχεδόν το 1/3 αυτών, φτάνει στο τέλος για λόγους απιστίας.
- Παρ’ όλα αυτά, φαίνεται ότι οι άνθρωποι δεν είναι και πολύ καλοί στην επιλογή των εραστών τους, αφού μόνο ένα 10% των παράλληλων σχέσεων συνεχίζουν την κοινή τους πορεία, μετά τη διάλυση της κυρίαρχης σχέσης κάποιου.
- Τέλος, αρκετοί ερευνητές υποστηρίζουν, ότι η πολυγαμία είναι στη φύση μας, καθώς εξυπηρετεί το βιολογικό DNA του ανθρώπου, που θέλει να προάγει τα γονίδιά του στις επόμενες γενιές.
Όμως κανένας μας δεν είπε ότι η μονογαμία και η διατήρηση μίας και μοναδικής ερωτικής σχέσης είναι ένα βιολογικό φαινόμενο. Σίγουρα, δημιουργήθηκε μέσα από κοινωνικές εγγραφές για να ενισχύσει τη συνεκτικότητα και να περιορίσει τον ανταγωνισμό μεταξύ των ανθρώπων. Όμως, το σημαντικότερο πρόβλημα των ημερών μας, είναι η «κουλτούρα» που συνοδεύει την απιστία ως πράξη και που εν τέλει τείνει να τη μετατρέψει σε «κανόνα» των σύγχρονων σχέσεων.
Πιο συγκεκριμένα, τις τελευταίες δεκαετίες, οι άνθρωποι έμαθαν να περιμένουν τα πάντα από την ερωτική τους σχέση και να διαθέτουν πολύ υψηλές προσδοκίες. Ένας σύντροφος, στις μέρες μας, δεν πρέπει να είναι μόνο καλύτερος φίλος, γονιός, οικονομικός ενισχυτής και συνοδός στις εξόδους, αλλά και ένα είδος «σεξουαλικής μηχανής» που σκέφτεται διαρκώς νέους τρόπους για να ευχαριστήσει αυτόν που έχει δίπλα του και αυτό ενισχύεται πολύ μέσω της πορνογραφίας.
Ωστόσο, αν κάποιος περιμένει να ικανοποιήσει όλες του τις ανάγκες μέσα από τη συντροφική σχέση του, τότε το πιο πιθανό είναι, ότι πολύ σύντομα θα χρεώσει το σύντροφό του ως «ανεπαρκή» και ότι θα οδηγηθεί σε χωρισμό. Παράλληλα, η κουλτούρα του «ό,τι θέλω, μπορώ να το έχω» δεν καλλιεργεί στο σύγχρονο άνθρωπο την υπομονή, έτσι ώστε να δημιουργήσει μακροχρόνιους δεσμούς και σχέσεις, καθώς οι υποψήφιοι σύντροφοι πλέον είναι τόσο ορατοί και διαθέσιμοι, που αλλάζουν κυριολεκτικά «σαν τα πουκάμισα»!
Όμως, οφείλουμε να θυμόμαστε, ότι δεν μπορεί κάποιος μέσα του να συγκρίνει την ευχαρίστηση που μπορεί να λάβει από μία απαγορευμένη σχέση πάθους – η οποία συντηρείται από την εξιδανίκευση – με μία μόνιμη και μακροχρόνια σχέση συντροφικότητας και αγάπης.
Θα πρέπει να διαλέξει και να πάρει αυτό που θέλει…
Θάνος Ε. Ασκητής