Χθες κάλεσε στη Συμβουλευτική Γραμμή ένας φοιτητής 22 ετών, πολύ αγχωμένος, γιατί δεν μπορούσε να ελέγξει την εκσπερμάτισή του και ανησυχούσε επειδή στο σεξ δεν υπήρχε διάρκεια, όπως είπε. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που μας καλούν καθημερινά και έχουν την ίδια ερώτηση «Πόση ώρα διαρκεί το καλό σεξ;». Τι ακριβώς σημαίνει γι’ αυτόν τον φοιτητή να κορυφώνει «πρόωρα»; Πολλοί υποστηρίζουν ότι τα τρέχοντα κριτήρια ταξινόμησης για την πρόωρη εκσπερμάτιση είναι ασαφή.
Οι ορισμοί, μέχρι τώρα, για την πρόωρη εκσπερμάτιση έχουν έντονα το στοιχείο του χρόνου, ότι η κορύφωση πρέπει να γίνει μέσα ή σε λιγότερο από ένα λεπτό πριν ή μετά την κολπική διείσδυση (πρωτοπαθής) ή υπάρχει σημαντική ελάττωση του χρόνου κατά 3 λεπτά σε σύγκριση με το παρελθόν (επίκτητη), έπειτα από μια περίοδο «φυσιολογικής» λειτουργίας. Ακόμη, η κατάσταση διαρκεί τουλάχιστον 6 μήνες, συμβαίνει τις περισσότερες φορές, γίνεται χωρίς το άτομο το επιθυμεί και προκαλεί σημαντική δυσφορία στο ίδιο και στο ταίρι του.
Ίσως οι ορισμοί έχουν πολλά κενά, καθώς θεσπίζουν ένα αυστηρό χρονικό όριο για το πότε «πρέπει» να συμβεί η εκσπερμάτιση. Ωστόσο, αυτό που πραγματικά έχει σημασία δεν είναι τα πόσα λεπτά ή ώρες κρατάει το σεξ, αλλά το αν ο χρόνος αυτός αρκεί για τους συντρόφους. Ο καθένας είναι διαφορετικός και το σεξ που κάνει είναι μοναδικό. Μερικοί άνθρωποι είναι απόλυτα ευχαριστημένοι με τη διάρκειά του, ενώ άλλοι θέλουν το σεξ να κρατήσει περισσότερο ή και λιγότερο. Ο καθορισμός ενός ελάχιστου χρονικού ορίου στο σεξ έχει απλώς τη δυνατότητα να δημιουργήσει άγχος.
Επίσης, εστιάζουν στην κολπική διείσδυση και παραμελούν άλλους τρόπους που κάνει κανείς σεξ (τα προκαταρτικά παιχνίδια, το πρωκτικό, στοματικό σεξ), καθώς δεν είναι η μόνη σεξουαλική δραστηριότητα στην οποία τα άτομα κορυφώνουν και σαν αποτέλεσμα έχουμε έναν ορισμό όχι τόσο συμπεριληπτικό. Σε αυτό που πρέπει να δοθεί πραγματικά σημασία είναι ο έλεγχος, καθώς το άτομο νιώθει ότι δεν κορυφώνει όταν το επιθυμεί και αυτό του προκαλεί αρνητικά συναισθήματα. Αν δεν προκαλείται στο άτομο αυτή τη δυσφορία, πρέπει να προσέχουμε να μην βάλουμε την ταμπέλα της δυσλειτουργίας και του προβλήματος.
Παρά την έλλειψη ενός κοινού ορισμού, η πρόωρη εκσπερμάτιση (ΠΕ) είναι η πιο κοινή διαταραχή της λειτουργίας της εκσπερμάτισης, ενώ βλέπουμε ότι περίπου το 30% των ενήλικων ανδρών μπορεί να την εμφανίσουν, με ορισμένες έρευνες να δείχνουν ότι ο αριθμός αυτός θα μπορούσε να είναι τόσο υψηλός όσο και 85%. Επιπλέον, η πρόωρη αναφέρεται συχνότερα στις ηλικίες από 18 έως 30 ετών και είναι επίσης διαδεδομένη στις ηλικίες από 45 έως 65 ετών, ενώ βλέπουμε ότι τα άτομα έχουν μεγάλο κίνδυνο για στυτική δυσλειτουργία.
Πολλοί παράγοντες την προκαλούν και οι περισσότεροι είναι συνδεδεμένοι με το άγχος. Οι επιπτώσεις είναι πολλές, το άτομο νιώθει ανασφάλεια, ντροπή, άγχος και ανησυχεί για τη σεξουαλική του λειτουργία, φτάνει σε σημείο και να την αποφεύγει, ενώ το ταίρι του νιώθει ότι δεν νοιάζεται γι’ αυτό και για τη δική του ευχαρίστηση. Οπότε, βλέπουμε ότι η στάση του συντρόφου παίζει μεγάλο ρόλο στο πρόβλημα. Μπορεί να είναι ενθαρρυντική, υποστηρικτική ή χρεωστική και θυμωμένη και να ενισχύσει το ήδη υπάρχον άγχος που βιώνει το άτομο.
Πρόβλημα, λοιπόν, υπάρχει όταν το άτομο κορυφώνει συνεχώς πριν αυτό και ο παρτενέρ του το θελήσουν και αισθάνεται ότι δεν έχουν κανέναν έλεγχο πάνω σε αυτό. Τα θετικά νέα είναι ότι υπάρχουν πολλοί τρόποι να αντιμετωπιστεί η πρόωρη εκσπερμάτιση και το σημαντικό είναι να βρει κανείς την κατάλληλη λύση για τον ίδιο, ώστε να βρεθεί ο τρόπος να πάρει πίσω τον έλεγχο που είχε χάσει στη σεξουαλική του ζωή.
Άρθρο- Πλουμάκη Μαρία
Ψυχολόγος – MSc in Clinical Psychosexology
Επιστημονική Συνεργάτις Ι.Ψ.Σ.Υ.