Ανακαλύπτοντας την ομοφυλοφιλία του παιδιού μου

‘Όταν ανακάλυψα ότι ο γιός μου είναι ομοφυλόφιλος έχασα τον κόσμο γύρω μου. Τι κάναμε λάθος; Που φταίξαμε; Συνεχώς αναρωτιέμαι εάν θα μπορούσαμε να το είχαμε προλάβει νωρίτερα. Μπορεί να γίνει κάτι τώρα; Ο πατέρας του κι εγώ στεναχωριόμαστε πολύ. Του λέμε πώς ίσως είναι μία φάση και θα περάσει. Τον στηρίζουμε και τον αγαπάμε αλλά…’

Η φράση σ’ αγαπώ δεν πρέπει να συνορεύει με την λέξη αλλά.

Ένα από τα πιο συχνά αιτήματα που λαμβάνουμε είναι η δυσκολία αποδοχής του σεξουαλικού προσανατολισμού του παιδιού από τον γονέα.

Ο γονέας έρχεται σε σύγχυση με την εικόνα που είχε για το παιδί του, δεν μπορεί να δεχτεί τι συμβαίνει, ούτε να αναγνωρίσει και κατανοήσει τα συναισθήματα που του παρουσιάζει. Προσδοκά πώς κάτι μπορεί να αλλάξει. Δυσκολεύεται να στηρίξει την ιδέα και πραγματικότητα πώς η ομοφυλοφιλία είναι μια φυσική και απολύτως φυσιολογική έκφραση, ένα διαρκές πρότυπο συναισθηματικής, ερωτικής ή/και σεξουαλικής έλξης από άτομα του ίδιου φύλου. Δεν πρόκειται για επιλογή, αλλά για κάτι που έρχεται και «συμβαίνει» από μέσα προς τα έξω.

Ο σαφέστερος σεξουαλικός προσανατολισμός εκφράζεται κυρίως κατά τη διάρκεια της εφηβείας, όπου και ο έφηβος ανακαλύπτει τον εαυτό του και το σώμα του, με τα συναισθήματα να γίνονται έντονα και τις φαντασιώσεις να χρωματίζουν το «άγουρο» μυαλό του. Δεν είναι λίγες οι φορές που άνθρωποι καταπιέζονται για πολλά χρόνια στη ζωή τους ή και, δυστυχώς και αβάσταχτα, για πάντα, σε μια προσπάθεια να μην απογοητεύσουν τους γύρω τους, να μην έρθουν αντιμέτωποι με συναισθήματα ντροπής, ενοχής, σχολιασμό, στιγματισμό και απόρριψη.

Αν και μιλάμε για την Ελλάδα του 2023, το να αγκαλιάσει ένας γονέας το ομοφυλόφιλο παιδί του δεν είναι καθόλου δεδομένο.

Συχνά, η δυσκολία και δυσφορία περικυκλώνει τον γονέα, που μέσα στο άγχος ότι το παιδί του θα δυστυχήσει, δεν θα γίνει κοινωνικά αποδεκτό και δεν θα συνεχίσει μία πορεία που ο ίδιος είχε φανταστεί τον εγκλωβίζει και τον απομακρύνει από την αλήθεια.

Για σένα γονέα που ονειρευόσουν κάπως διαφορετικά την ζωή του παιδιού σου, που το νοιάζεσαι και θέλεις την ευτυχία του, σκέψου καθαρά και ανιδιοτελώς, την ανάγκη που έχει κάθε παιδί να δει στα μάτια των ανθρώπων που το έφεραν στη ζωή την αγάπη και την άνευ όρων αποδοχή.

Δήμητρα Καρυοφύλλη
Κλινική Ψυχολόγος
Επιστημονική Συνεργάτις Ι.Ψ.Σ.Υ.